Volgens mij heb ik deze vraag wel vaker hardop gesteld. Aan mezelf, aan anderen en hier op het grote web. Wat is balans?
Als we het hebben over balans qua fitheid?
Hebben we het dan over balans die begint zodra je tevreden bent met je fysieke voorkomen? Of begint balans al eerder? Is balans is wat je vindt nadat je bent begonnen? Of is balans iet wat je zoekt terwijl je bezig bent?
Met mijn teamie sprak ik over balans binnen onze WeTrain ervaring. Wij zitten in the Essentials waarin we terug naar basics moeten en 100% commitment van ons wordt gevraagd. Zes weken lang, drie keer per week maximaal trainen, voeding bijhouden en binnen de lijntjes eten. Dat is best een uitdaging, interessant en super relevant, maar wel een uitdaging. En mijn vraag was, begint balans in deze zes weken of bepaal je die erna? Omdat je nu bent teruggegaan naar een extremere manier.
Om heel eerlijk te zijn. Ik voel me nu beter dan hiervoor. Ik voel me lekker bij op deze manier eten. Ik voel en zie progressie en ik hou ervan. Maar ik hou ook van lekker eten. Is dat óók kunnen dan balans? Is de combinatie ervan belangrijk? Of is balans iets waar jij je goed bij voelt? Om nog eerlijker te zijn, aan het einde van zulke trajecten merk ik dat de fysieke progressie wel degelijk zwaarder meetelt in mijn hoofd, terwijl ik me continu probeer te herinneren aan alle andere voordelen. Dus hoe ik me voel, wat er verbeterd is, hoe mijn focus verbeterd is etc. Maar tussendoor denk ik aan doelen die mijn fysieke progressie belangrijker maken. Gedachtes als “Zal ik toch weer een fotoshoot doen?” blijven terugkomen. Is dat te veel willen? Of slechts meer willen/verwachten van mezelf? Of is dat weer focussen op het verkeerde…
En als we het hebben over balans in werken en vrije tijd?
Hebben we het dan over balans gebaseerd op wat anderen vinden? Of balans die vooraf bepaald is? Is balans tussen werken en vrije tijd nodig? Is dat iets wat je aanvoelt? Altijd anders is? Of juist iets wat vanzelf gaat/zou moeten gaan?
Ik krijg altijd te horen dat ik veel werk. En soms vind ik dat zelf ook. Ik heb mijn vrije tijd ook helemaal niet meer spannend gemaakt en de laatste tijd bepaalt dat ik daaraan wil werken. Maar ik heb ook keiharde doelen en ben bereid om daar iets voor te laten. Dus wat is dan mijn balans hierin? En wie bepaalt of ik te ver ga of juist te soepel ben?
En als we het hebben over balans in het algemeen?
Is balans iets overduidelijks? Iets constants of juist wisselends? Hoe raken we uit balans? En is uit balans raken eigenlijk onvermijdelijk? Hoe kunnen we dat oncontroleerbare gevoel sneller omzetten tot fuel om door te pakken?